Vraag niet hoe het kan…

Mensen die me kennen weten dat in januari 2022 reuma is vastgesteld. Voor mij een bevestiging van wat ik al wist maar omdat ik ergens had gelezen dat behandeling tot verbetering kon leiden, én omdat de klachten toenamen, heb ik me toch maar een keer gemeld bij een reumatoloog. . Behalve het voorschrijven van pijnstilling en ontstekingsremming kon ze weinig voor me betekenen. Wat ze wel kon was doorverwijzen naar Reumanederland.nl. Van daaruit heb ik ooit deelgenomen aan een training (Reuma uitgedaagd) om beter met de ziekte om te gaan zodat je zo normaal mogelijk kunt blijven functioneren. 

Hoe dan ook, Reumanederland.nl ben ik blijven volgen en ook via andere bronnen kreeg ik door dat voeding invloed kan hebben op het ziekteverloop. De afgelopen maanden namen de klachten dusdanig toe dat ik vreesde dat ik in dit tempo binnen 2 á 3 jaar achter een rollator zou huppelen. En natuurlijk had ik me opnieuw kunnen melden bij de reumatoloog maar behalve nog meer vergif in je lijf hoefde ik daar niet veel van te verwachten. Dit is overigens geen waarde-oordeel. Men doet wat men kan maar de ziekte is nou eenmaal moeilijk behandelbaar. Bijkomende factor is dat je er niet dood aan gaat waardoor behandeling vooral gericht is op afremmen en het behoud van de kwaliteit van leven. Maar dat terzijde. Ik bleef dus Reuma Nederland volgen en trof daar het volgende artikel in aan: https://www.reuma.nl/nieuws/nieuw-onderzoek-plants-for-joints-ook-effectief-voor-mensen-met-artrose. Hier wordt geschetst dat plantaardig eten, veel bewegen en ontspannen bij kan dragen aan de behandeling van artrose. Achter dit artikel zitten nog een paar wetenschappelijke studies verstopt waar ik jullie verder niet mee lastig val maar die wel hebben bevestigd dat dit niet zomaar een hersenspinsel van een paar “tofufanatiekelingen” is. Goed, de afgelopen maanden namen de klachten dus toe. Tijd voor actie. Bewegen deed ik al zoveel mogelijk maar als de klachten toenemen wordt dat steeds lastiger. Hetzelfde geldt voor ontspannen. Als je niet uit kijkt kun je dus in zo’n neerwaartse spiraal terechtkomen waarmee ik vreesde dezelfde kant op te gaan als een aantal medecursisten bij de cursus van Reuma uitgedaagd. Die konden het alleen nog maar hebben over pijn en ellende. Daar word je niet gezelliger van. 

Die tijd voor actie heb ik dus vertaald naar plantaardig eten. Sinds 1 september eet ik minstens drie maanden volledig plantaardig. Hiermee denk ik vrij snel te achterhalen of voeding inderdaad die invloed heeft op het ziekteverloop als geschetst wordt. En geloof me, dit klinkt simpeler dan het is. Ik heb nog nooit rekening gehouden met voeding en moet het koken bijna opnieuw uitvinden. Maar dat maakt het ook wel interessant. Het voornemen is om na deze drie maanden voorzichtig melk- en melkproducten aan mijn dieet toe te voegen zodat er iets meer te kiezen is qua eten. Ik ben inmiddels dus ruim 5 weken onderweg maar dat het zo snel zou gaan… 

Sinds vorige week beweeg ik gemakkelijker en zijn die irritante chronische pijntjes voor een groot deel verdwenen. Tot voor kort lag mijn wandellimiet op ongeveer een uur en wanneer ik wist dat ik meer ging lopen nam ik preventief de nodige pijnstilling. En na 5 weken dieetaanpassing heb ik afgelopen zondag voor het eerst weer hard gelopen, ga ik weer twee keer per week naar de sportschool en heb ik er vandaag een tweede hardlooprondje aan toegevoegd! En hoewel ik begon met de titel “Vraag niet hoe het kan…” denk ik wel dat er iets serieus mis moet zijn met de dierlijke producten die we naar binnen werken. En eigenlijk ben ik daar toch wel nieuwsgierig naar. Dat ik hiermee ook nog iets bijdraag aan de voorkoming van dierenleed is leuk meegenomen maar als dit effect iets breder bekend wordt draagt dit mogelijk ook bij aan het vooroordeel dat kleeft aan veganisme. Iets waar het eerste veganistische restaurant in Zoetermeer “Het ministerie van geluk” nadrukkelijk mee is geconfronteerd; https://indebuurt.nl/zoetermeer/nieuws/opmerkelijk/briljant-dit-doet-deze-horecaondernemer-met-kritische-reacties-op-haar-facebookpagina~175703/ We hebben daar overigens heerlijk gegeten.

Kortom, wellicht draagt dit blogje bij aan het bijsturen van de vooroordelen die leven ten aanzien van veganisme en misschien is het zelfs wel het overwegen waard als je kampt met chronische klachten, vage ontstekingen, vreemde allergieën of andere vage ellende. O ja, ik sluit het “placebo-effect” niet helemaal uit maar omdat ik geen enkele verwachting had bij dit dieet en ook nog niet bezig was met de lichamelijke voordelen omdat ik er vanuit ging dat het effect langer op zich zou laten wachten, ga ik daar niet van uit.

Ondertussen begin ik alvast te dromen van de CPC Den Haag in 2025. Mijn eerste loop die ik gelopen heb nadat ik gestopt was met roken. Wat zou het toch mooi zijn om voor de tweede keer die cirkel rond te krijgen…